Bijbelse feesten (2)

Geplaatst op 22-05-2025 in Nieuws

Introductie
In deze artikelenserie schrijven we over de Bijbelse feesten. Deze feesten staan opgeschreven in het hart van de Thora – dat is het boek Leviticus. Bijbelse feesten, heilige samenkomsten, die de HEERE zelf heeft ingesteld (Lev. 23:2). Feesten met elk een vastgestelde tijd. Dit is de tijd op de Joodse (maan)kalender. Meerdere keren wordt gezegd dat de feesten een eeuwige verordening zijn. Feesten voor alle generaties, waar zij ook wonen (Lev.23:14).

Ontwikkelingen.
De Bijbelse feesten zijn in de christelijke kerk uit beeld geraakt. De kerk (met het centrum in Rome) verwijderde zich steeds meer van het Jodendom. Er heerste een anti Joodse stemming. Deze verwijdering kreeg zijn hoogtepunt met de besluiten van het concilie van Nicea o.l.v. de Romeinse keizer Constantijn de Grote (325 n. C.), onder andere de geloofsbelijdenis van Nicea (in 381 in Constantinopel herbevestigd en aangevuld) en de loskoppeling van de Paasdatum van die van het Joodse Pesach. Joodse christenen werden – om lid van de kerk te kunnen te blijven – verplicht tot de volgende uitspraak: “Ik doe afstand van alle gebruiken, riten, wettigheden, feesten van ongezuurde broden en offers van lammeren van de Hebreeën, en alle andere Hebreeuwse feesten, offers, gebeden, strevingen, zuiveringen, reinigingen alsmede boetedoeningen, vasten, nieuwe manen, sabbatten, bijgeloof, lofzangen en gezangen, vieringen en synagogen, absoluut alles wat joods is, elke wet, elk ritueel en gebruik”.

 
Eigen weg.
De besluiten van de concilies van Nicea en Constantinopel hadden tot gevolg dat alle banden met de Joden, hun “leer” en hun “tradities” werden verbroken. De kerk van Rome ging haar eigen weg.  Haar kerkleiding werd steeds machtiger en werkte mee met de keizers, die uit waren op eenheid en rust in hun rijk. Als gevolg van deze tragische ontwikkelingen is de viering van de najaarsfeesten (Bazuinfeest, Jom Kipoer/Grote Verzoendag en Loofhuttenfeest) volledig uit de kerk verdwenen. 

 
Nog meer veranderingen.
Een ander gevolg van de anti-Joodse opstelling van de kerk was, dat Gods kalender werd vervangen door de Gregoriaanse. Ook werden de hoogtijdagen van de HEERE, zoals beschreven in de Thora in Lev.23 vervangen door christelijke feestdagen.
(In dit verband wijzen bijbeluitleggers naar Daniel 7. In dit hoofdstuk wordt het ontstaan van het vierde wereldrijk beschreven. De vroegchristelijke kerk ontwikkelde zich van een geestelijk instituut naar een politieke macht. “hij zal erop uit zijn bepaalde tijden en de wet te veranderen”…- Dan. 7:25). 

 
Christelijke feesten.
De wereld heeft geen moeite met Christelijke feesten. Kerst wordt door allerlei commerciële partijen gekaapt en gepromoot. Het wordt steeds meer een commercieel verdienmodel. De lichtjes en het “romantische verhaal van het kindje in de stal” brengen sfeer en gezelligheid. In de bijbel lezen we niet over een feest waarmee de geboorte van Christus gevierd moet worden. De andere christelijke feesten - Pasen en Pinksteren - verliezen ook aan betekenis. Veel niet-christenen weten zich de achtergronden ervan nauwelijks meer te herinneren. En ook binnenkerkelijk is er spraken van secularisatie van de hoogtijdagen. De traditionele invulling schiet tekort. Het wereldse alternatief dringt zich ondertussen op. De feesten lijken slechts momenten te worden van veel vrije tijd met eten, drinken en vrolijk zijn. Deze ontwikkeling is zorgwekkend. Gelukkig zijn er nog veel kerkdiensten waarin wel met een goede liturgie en prediking inhoud wordt gegeven aan de vieringen. 

 
Bezinning.
Het is belangrijk voor ons om de diepere betekenis van de heilsfeiten te begrijpen. Verdere bezinning op de Bijbelse feesten spoort ons aan in afhankelijkheid en dankbaarheid terug te zien en in verwachting te leven. Met name in de Bijbelse feesten worden de grote daden van God in verleden herdacht. Ook wijzen de feesten profetisch vooruit naar de komende Christus en Zijn Koninkrijk.
Uitleggers wijzen erop dat de lentefeesten vervuld zijn bij de eerste komst van Jezus en dat de herfstfeesten vervuld zullen worden bij zijn wederkomst. 
Het gesprek met het Jodendom en met name met Messiaanse gemeenten kan ons helpen de feesten beter te begrijpen. Dit alles kan bijdragen aan een meer inhoudelijke beleving van de christelijke feestdagen.