CZE berichten van 6 november

Beste gemeenteleden,

 

Wanneer ik dit stukje schrijf leven we toe naar Dankdag op woensdag 5 november. In totaal worden er 8 diensten georganiseerd binnen onze gemeente, deels gericht op de kinderen. Ook op de scholen wordt er aandacht geschonken aan dankdag. We hebben een brief ontvangen van het College van Kerkrentmeesters om onze dankbaarheid om te zetten in een gift. Ik moet dan vaak denken aan het lied: ‘k Wil U o God mijn dank betalen (Gezang 390 LvdK), met name natuurlijk met een knipoog richting het woord betalen, maar gelukkig bezingen we in het lied de trouwe zorg van God voor ons. Wij hebben het goed, wij mogen hier dankdag vieren, maar is dat overal wel zo?

 

Ik moest afgelopen weekend in de auto weer denken aan mijn reis naar Zambia. De reis van een paar jaar geleden komt met regelmaat voorbij. In gesprekken, maar ook in gedachten. Zouden de mensen daar eigenlijk dankdag vieren of gedenken? Hoe kom ik hier opeens bij? Ik was bij een mannenavond van een andere gemeente. We hebben met ruim 400 mannen gezongen en God aanbeden, afgewisseld met stukjes overdenking over het man zijn in deze wereld in het licht van Gods schepping. We zongen onder andere het lied Gratitude van Brandon Lake en dat lied greep mij aan. We zongen het volgende, de vertaling staat erachter:

 

So I throw up my hands (Dus ik gooi mijn handen omhoog)

And praise You again and again (en prijs U keer op keer)

'Cause all that I have is a hallelujah (want alles wat ik heb is een hallelujah)

Hallelujah (Hallelujah)

And I know it's not much (En ik weet dat het niet veel is)

But I've nothing else fit for a King (maar ik heb niets anders dat geschikt is voor een Koning)

Except for a heart singing hallelujah (behalve een hart dat hallelujah zingt)

Hallelujah (Hallelujah)

 

Ik moest dus denken aan mijn reis naar Zambia. Mijn gedachten gingen terug naar de sloppenwijken die ik bezocht heb met de families Schutte en Van Asselt. Zouden ze daar dankdag vieren? Zouden ze dankbaar zijn als ze elke dag moeten strijden om een avondmaaltijd bij elkaar te krijgen. Zouden ze dankbaar zijn als er eigenlijk geen medische (betaalde) zorg beschikbaar is. Zouden ze dankbaar zijn voor het kleine gammele huisje waarin ze wonen? Zouden ze dankbaar zijn voor de geringe financiële middelen. Het lied galmde door in mijn hoofd….. Ik heb niks dat geschikt is voor een koning, behalve een hart dat halleluja zingt. Ook al heb ik niets tot mijn beschikking, dan kan je altijd nog halleluja zingen voor je Schepper met heel je hart! Gedachten gingen verder naar Costa Rica, Malawi, Noorwegen en Zweden, waar allemaal gemeenteleden actief zijn in Gods Koninkrijk. Zouden ze daar dankdag vieren onder de omstandigheden waarin ze wonen en werken?

 

Ik vond dit een aardige spiegel die mij stil zette bij het dankbaar zijn. Waarvoor ben ik dankbaar? Waarvoor bent u dankbaar? Ik ben dankbaar voor vele dingen, maar ook dat ik bij deze avond was, dat ik geleerd heb dat wanneer je niet veel hebt je altijd met je hart dat ene woord mag zingen: Halleluja. Iets wat je niet aan een aardse koning zou geven, maar waar onze Hemelse Koning ontzettend blij van wordt! Zondagmorgen vierden we Avondmaal. Een klein stukje brood en een slokje wijn. Ik ben zo dankbaar Heer, voor wat U heeft gedaan. En heel mijn hart aanbidt Uw heilge naam. Halleluja!

 

En die dankbaarheid mogen Wimjan, Elisa, Luis en Susan, Jonathan en dominee en mevrouw Schaafsma doorgeven aan de mensen die zij ontmoeten in Noorwegen, Costa Rica, Zweden en Malawi. Dankt u mee dat zij daar werkzaam zijn namens ons? Bidt u mee dat zij deze dankbaarheid ook mogen blijven uitstralen, dat God hen daarvoor gebruikt met behulp van de Heilige Geest. Maar hebben wij allen ook niet een opdracht. Om het dichterbij te houden: straalt u uw dankbaarheid ook uit naar uw omgeving? In uw gezin, in de buurt, op uw werk of waar God u ook maar gesteld heeft?

 

Groeten,

Derk Gelling

Voorzitter CZE

 

Berichten van de GZB

De GZB stuurt met regelmaat berichten om te plaatsen in het kerkblad om bekendheid te geven aan activiteiten, bij deze zend ik deze namens hen door.

Zendingsmaatje worden?

Stel je eens voor: een leven zonder God. Voor miljoenen mensen is dat de werkelijkheid. Zij hebben het Evangelie nog nooit gehoord. Als Zendingsmaatje kun jij helpen dat te veranderen. Samen kunnen we Gods liefde laten zien – in woorden én daden. Wij als zendingswerkers door te gaan, jij door te geven, te bidden en mee te leven. Zo bouwen we samen aan Gods wereldwijde kerk. Word Zendingsmaatje voor € 10,- per maand en ontvang het nieuwe Bijbelstudieboekje “Hier ben ik!” gratis. Meer weten of aanmelden? www.zendingsmaatje.nl

GZB viert 125 jaar trouw van God

De GZB bereidt zich voor op een bijzonder jaar. In 2026 vieren we, Deo Volente, dat we al 125 jaar mogen meewerken aan Gods wereldwijde kerk. We kijken dankbaar terug op de zegeningen die we mochten ontvangen en de lessen die we leerden in de zending. Onder het thema ‘Hou vol, God is trouw’ vieren we een feestelijk jubileumjaar. Negen mensen reisden namens de GZB de wereld over, verspreid over zeven bijzondere reizen. Hun ontmoetingen en ervaringen vormen de rode draad door alle activiteiten in 2026. Het hoogtepunt is het jubileumevent op D.V. zaterdag 4 juli op landgoed Mariënwaardt in Beesd. Meer weten? www.gzb.nl/125jaar

Uitnodiging VITA vrouwenevent D.V. 21 november in Amersfoort

Hierbij een hartelijke uitnodiging voor het VITA-vrouwenevent 2025 op vrijdagavond 21 november. Het thema is: Leef! Dicht bij God en mensen. We brengen vrouwen samen rondom zingen, bidden en luisteren naar inspirerende verhalen van Annemarie van Heijningen (spreekster en columnist), Menuka Mishra (theoloog en vrouwencoach in Nepal), en de vrouwen die met de omgekeerde reis naar Albanië zijn geweest. De avond start om 20:00 uur (inloop vanaf 19:30) in het Hoornbeeck College, Utrechtseweg 230 – Amersfoort. Kosten € 12,50; gratis toegang voor VITA-vriendinnen. Neem gerust een vriendin mee! Kijk voor meer info en aanmelden op www.gzb.nl/vita-event.